Ainhoa Estankona Aldekoaotalorak sortutako bitxigintza garaikideko etxea.
Diseinatzailea eta urregilea, izen bereko marka, 2007an sortu zuen.
Bitxiak, goi-bitxigintzako urrezko piezak, bakarrak, eskuz egiten dira Bilbon.
AINHOAk berak diseinatu eta egiten ditu urrezko bitxiak eta, batzuetan, tokiko urregile eta artisau arituenen laguntza eskatzen eta jasotzen du.
Lana arduraz egiten da, 18 kilateko urre fairtrade eta birziklatuarekin eta gatazkarik gabeko eta erregistratuta dauden harribitxiekin.
OGIBIDEAk diseinu abangoardista eta antzinako artisau-teknikekin egindako fabrikazioa alkartzean datza, zehaztasunez eta xehetasun bakoitzean arreta jarriz. Baita glamourra ere.
Lanak artisau zuhurraren FILOSOFIAk du oinarri: denboraren poderioz hobetuko diren eta ondare gisa desiragarriak izango diren kalitate handiko eta denborarik gabeko pieza zoragarriak eskaintzea.
HELBURUA, mugak gainditzea, gero eta estetika erradikalagoa sortuz. Ezberdintasuna eragin eta mundua eraldatzen saiatu.
Eramailea apaintzea sor zaion sublimitatea emanez.
Nire ibilbide artistikoa ez da lineala izan.
Olatuak itsasoan bezala, sormenaren atzera-aurreran, iraganean ereindako ideiak, urte batzuk geroago, bat-batean ernatzea. Tristura eta dolu aldi baten ondoren koma bat gainditu eta denbora asko igaro nuen sortzeko ahalmenik edo gogorik gabe. Apurka-apurka, denbora aldatuz joan da eta esperientzia ere bai. Ez nuen jakin zer gertatu zen. Bidea egiten jarraitu nuen. Bizitza bat eraikitzen ikastea tokatzen zitzaidan.
CURRICULUM LABUR BAT.
Ainhoa Zuzenbidean lizentziatu zen Bilbaon, Deustuko Unibertsitate ospetsuan. Ondoren, EITBn aritu zen lanean urte batzuetan, merkataritza-zuzenbideko sailean, jabetza intelektualeko eskubideen alorrean.
Artearekin liluratuta, aldatzea, alde egitea eta benetako pasioari jarraitzea erabakitzen du, eta bitxigintzan hasten da, gehien identifikatzen den eta berarentzat adierazpide bihurtzen den arte aplikatuan. Horrela, Italiara joan zen, eta Florentzian urregintzako teknikak ikasi zituen -tradizionalak eta garaikideak-. Ikasketak bukatu eta urteak eman zituen, ikastun gisa, Florentziako eta Italiako hainbat hiritako bitxigintzako tailerretan.
Urte horien ondoren, beste urrats bat eman nahi izan zuen eta hizkuntza pertsonala aurkitzen saiatu. Eta hori bere negozioa sortuz eta bere lanaren erantzunkizuna bere gain hartuz baino ezin da egin.
LANA.
HIZTEGI ESTETIKOA ETA ESTILOA.
Joera estetiko eta artistikoak arretaz ikasi eta jarraitzen ditut, eta nigan eragiten uzten diet, gero nire erara interpretatzeko.
Aurrezarritako kodeetatik aldenduz, sortzaile libre eta hausnartzailea naiz. Nire estiloak sormen-askatasunean du iturria eta nire ideal estetikoa gorpuzten du zeina bilakatzen den estilo bereizgarria, irudimentsua eta denboraz kanpokoa.
IRUDIMENA da nire errealitatea. Lausengu haundiena da galdetzen didatenean, - nolatan ikusten dituzu gauzak hain modu ezberdinean? Funtsean, harridura sortu nahi dut, iluratu, baita seduzitu ere.
Ez dut HIZKUNTZA bat aurkitu dudanaren sentsaziorik. Ez dut kontzeptu bat adierazi nahi. Nire asmoa da sentimenduak eragitea: nirea KOMUNIKAZIO SENTIKORRA da.
Ordea, BEGIRATZEKO MODU BEREZI BAT dut. Begirale arretatsua naiz. Irudiak nire buruan pilatzen dira eta oharkabean atera objektuetan gauzatuta. "Adimen lasaia eta begi landuak behar dira naturaren formak bereizteko - unibertsoaren edertasun misteriotsuaren zentzu sakona, eta baita giza sufrimenduaren edertasun tristea ere". (Yūgen).
Nire eritxia da, gelditzeko gai bagara – eta ongi behatzen badakigu –, Bikaintasunera garamatza.
Nire estetika ahalik eta gehien garatzera behartuta nago poesia ariketa bat balitz bezala.
Oteizaren adibidea jarraiki - pentsamendua eta obra ekintza poetiko bakar bat baliran uztartzen.
Kontzentratzen naiz, nire estudioan bakardadean, lan neketsu eta isil batean.
BILAKETA BAT DA. Adimenarentzat ikusezina eta intuiziorako nabaria den zerbaiten bilaketa da. Zer den jakin gabe bilatzea da, norberak bakarrik ebatzi dezakeena. HIZKUNTZA PLASTIKOAREN KONKISTA da, eta hori gabe, ideia on oro alferrikakoa da. Egoera larrigarria da.
IDEIAK lanean nabilenean etortzen zaizkit burura.
IDEIA bat dago bere funtsean. Pieza ororen muina, jatorria, esentzia ideia bat da. Hasieran ideia itsu bat dago, eratu gabea, bakardadean inkubatu dena. Aldez aurreko zirriborroak daude.
Baina, INTUITIBOAGOA naiz intelektuala baino. Atariko ideia batekin hasten banaiz ere inoiz ez daukat argi non amaituko dan bidaia. Sortzea lan-prozesuan zehar gertatzen da, eta hori BILAKUNTZA AHALBIDETU DUEN DENBORA GELDOEN ondorioa da. Lana aurrera badoa nik bultzatzen dudalako da, eta etengabeko bultzada hori "bizitza osoan egingo den zerbait" delako uste osotik sortzen da.
Hasierako ideia, ez beti, baina askotan, aldatu egiten da eskuekin lan egiten dudan heinean, KAOSA eta INTUIZIOA arretaz eta erneki hautematen saiatzen bait naiz. Horrela sortzen dira BITXIAK.
Ziur nengoen artea ideia edo tesi baten irudikapena zela. Esperientziak erakutsi dit, objektuak sortzailearen asmoekiko duen autonomia aitortzen eta errespetatzen.
ESKUZ EGINDA.
Lanean ari naizenean, DENBORA izatea gustatzen zait behar beste aldiz galtzeko, larritzeko eta aurkitzeko.
Proiektu bakoitza zakon PENTSATZEKO DENPORA nahi dut. Bakoitza burutzea asko kostatzen zait. ASTIRO EGITEN DUT LAN, pixkanaka. Eta ondo egiteko beharrizana dut.
IDEIA bat baduzu eta gustatzen bazaizu eta haren garapenean gehiago sakondu nahi baduzu, ez du DENPORAK erabakiko hura etetea. Ezin da atzera egin, amaieraraino iritsi behar da ideia baten garapenean.
Nik PIEZA GUTXI sortzen ditut urtean. Baten batek hilabeteak eraman diezadake. Ez zait interesatzen pieza asko egitea, egiten ditudanak astiaz egitea da nire nahia. DENBORA behar dut horretarako.
BAKARRIK EGITEN DUT LAN, laguntzailerik gabe; izan ere, nire teknika beste batzuek ikas dezaketen arren, sormen-ukitua nirea baino ezin da izan. Horrek eragiten du nire obrak bakarrak izatea.
DISEINATZEAN ARRISKATU EGITEN NAIZ. Deitzen didanak beste era batera erantzuteko gai den urregile bat nahi du, beste ikuspuntu batekin.