Ba al du zentzurik hiperkontsumoko garai batean modu etikoan jokatuz luxuzko bitxiak sortu nahi izateak?
NIRE POLITIKA.
Nire jasangarritasun-politika honako gogoeta hauetan oinarritzen da.
Bizitza naturalarekiko interkonexioaz jabetzen naiz. Gauza guztiei lotuta nagoela sumatzen dut, baita gauza guztien hasierari ere, KONTZIENTZIA MISTIKOA daukadala esan genezake. Maitasunez mirestea sortu eta zaindu dudan nire lorategia; izarrez eta galaxiaz betetako zerua begiratzea; eguerdian ilargia ikustea; zooan gorila baten begiradaz bihotza uzkurtzea; itsasoaren aurrean esertzea; loreak hondarretan; paisaia elurtu baten isiltasuna... eta horri bat eginda eta horren parte naizela sentitzea.
Hona iritxita erraza da "Arrazoimen Hutsaren Kritika" KANTen pentsamendua ulertzea,
”Bi gauzak betetzen dute nire gogoa mirespenez eta errespetuz: goiko zerua izarrez betea eta nire baitan bizi den morala.”
Zeru izartsuak - ezartzen du gizakiak munduan duen kokapena eta beste mundu infinituekin eta denbora mugagabeekin duen lotura. Horrek txikitasun eta hutsaltasun sentimendua sortzen du.
Lege morala barruan - animalia-bizitza soila ez garela egiaztatzea; sentipenezko mundu orotatik (materiatik zein animaltasunetik) aparteko bizitza gara. Esfera moralari esker, gizakia benetan aske da.
Moral horrek bermatu behar du bakoitzak bere kontzientziaren arabera jokatzen duela guztien on unibertsalaren alde, eta ez komenigarritasunaren edo erabilgarritasunaren arabera. Schweitzerrek idatzi zuenez,
"Bizitzarekiko errespetuaren etikaren bitartez sartzen gara harreman espiritual batean unibertsoarekin".
Etikan (eta baita estetikan ere, edertasunaren bidearen funtsezko garrantziaz konbentzituta bainago) agertzen da giza existentziaren leku espirituala.
Javier Gomá-ren hitzetan, “…ser libres es importante, pero también hay que ser elegantes. Hay que elegir bien, con elegancia en el uso de la libertad para no perjudicar a nadie. (…) elegancia porque viene de elegir, y supone como un compendio de la buena ética. (…) Todos moriremos pero aún estamos a tiempo de mejorar y dar una imagen de nuestra vida que valga la pena, con sentido y con propósito.”
GELDOTASUNA ETA OINORDETZA.
Kontsumitzaileak gara. Gailentzen dan kultura kontsumismoa da.
Kontsumismoak ez gaitu soilik kontsumitzera bultzatzen. Era zuhurragoan, buruak etengabe bereganatzen dituen publizitatearen bidez, gutako bakoitzari munduaren erdigunea garela sinestarazten digu. Gure burua sakrifizio guztiak eskaini behar zaizkion jainkotzat hartuz. Bizitza merkantil eta berekoiaren filosofia horrek esparrua kentzen dio etikari eta sentimendu moralari. Landare-espezieei, animaliei eta gainerako gizakiei esparrua kentzen die, eta berdin dio ura eta airea zenbat pozoitzen ditugun.
Eta, hala ere, suntsipen hori guztia gorabehera, hasieran bezain hutsik eta asegabe sentitzen jarraitzen dugu.
Uste dut badaudela bi kontzeptu gure garaiko kontsumismo konpultsiboaren aurka daudenak eta BENETAKO LUXUA direnak: GELDOTASUNA ETA DENBORAZ HARATAGOKOA.
Horixe da, hain zuzen ere, nire proposamena.
a) ESKUZ EGINDAKO pieza esklusiboak, originalak eta bakarrak sortzen ditut aintzinako urregintzako teknikak erabiliz. Ez dut stock-ik metatzen. Pieza bakoitzeko ale bakarra esistitzen da.
b) Bere horretan ETERNITATEA adierazten duten luxuzko LEHENENGAIAK erabiltzen ditut. Lehengaiok IRAUNKORRAK, ETIKOAK ETA BIRZIKLAGARRIAK dira.
c) Berritasunaren asalduratik haratago gordetzen dute bitxiek beren balioa.
Denboraren poderioz balioa handitzen duten DENBORAZ HARATAGOKO BITXIAK sortzea da nire guraria. Ez bakarrik materialen berezko balioagatik, haien baitan gordetzen duten KARGA EMOZIONALAK ere, desiragarriak eta zaintzea merezi dutenak egiten dituelako. Eta amamangandik amangana, izekongandik loba eta ilobengana transmititzen dira. Ez dira botatzen, oparitu egiten dira.
Kontua ez da bitxi asko edukitzea, baizik eta dauzkazunak arretaz ZAINTZEA. Erabili zure irudimena eta biderkatu bitxien funtzioa eta kokapena gehiago dituzunaren ilusioa emateko.
Pertsona baten oroitzapen afektiboari, esperientzia baten oroitzapenari lotuta dagoen bitxi bat daramadanean, maitatua, zorionekoa, babestua eta zoriontsua sentiarazten nau. Nahiko nuke egunen batean nire maiteek gauza bera sentitzea nik oparituriko zerbait berria edo nirea den zerbait daramatenean.
ARIMA.
Bakardadean, nire tailerrean egiten dut lan. Noizik behin, Bilboko artisau adituen laguntza paregabea izaten dut. Gure arteko harremana onuragarria da: denok ikasten dugu, denok ekartzen ditugu ideiak, denok irabazten dugu. Gure harremanaren oinarria onespena, errespetua, zintzotasuna, argitasuna eta duintasuna dira.
Zer da arima enpresa batean?
Mikel Etxebarria Dobaranek jaunak ezinhobeto idatzi zuen bere artikuluan, "Empresas S.A. (Sin Alma)". Zati bat transkribatzen dut, nik euskaratu dut.
"Arima marka da. Existentziaren motorra da. Inmateriala dela ematen duen arren, bertan ez badago, merkataritza-bizitzak edo bizitza pertsonalak ere ez du zentzurik.
Arima benetakotasuna da. Sustraiak dira. Bereizketa da. Arima apaltasuna da. Jokabide etikoa eta bertutetsua izatea da. Enpresa batek arima du bere interes-talde guztiak, bere akziodunak eta langileak, bezeroak eta hornitzaileak, finantza-erakundeak eta administrazio publikoak, gizartea eta bizi garen planeta errespetatzen dituenean. Eta ez batzuei besteei baino gehiago. Oreka bilatu behar du, konpromisoz, justiziaz eta sen onez.
Enpresa batek arima du negozioak denboran zehar jarraitzearen alde egiten dutenean. Enpresa batek arima du gobernu onaren araudiak betetzen dituenean, zergak eta hornitzaileak ordaintzen dituenean eta kredituak itzultzen dituenean. Bezeroak garaiz eta epean eta bidezko prezioarekin betetzen dituenean.
Zer da arimarik EZ izatea? Lanetik kaleratzea da, nahiz eta legezkoa izan. Enpresa algoritmoen esku uztea eta irizpide teknikoei bakarrik jarraitzea da. Haurdun dagoen emakumea trikimailuekin kaleratzea (...) kontratu bidez hitzartutakoa bezeroarekin ez betetzea da. Lan-malgutasunari eta uztartzeari eta atsedenari oztopoak jartzea da. Mobbing egitea da. Errentagarritasuna helburu bakartzat izatea da, errentagarritasuna lortzeko moduak axola gabe. Planeta kutsatzea da, kostuak kanpora aterata. Produkzioa deslokalizatzea da soldata urriak ordaintzeko. Nork bere burua engainatzea da, pentsatuz robotek hobeto zainduko dituztela bezeroak pertsonak baino. Paradisu fiskaletan helbideratzea da, ogasuna saihesteko."
(…)
Zaila egiten da ikusten dugunaz fidatzea. Zuhurtziaz jokatu behar dugu benetakotasuna identifikatuz eta bereziki leundutako iparrorratz morala erabiliz. Baina, era berean, uste dut besteen borondate onean sinesteko aukera eman beharko genukeela, bestearengana hurreratu beharko genukeela eta gauza positiboak egin beharko genituzkeela gizateriaren zerbitzura. Lagun hurkoarekin adeitsuak eta eskuzabalak izatea.
Uste dut gure planetaren jagole jakintsu bihurtu behar dugula, inguruan atzematen ditugun tranpa, ustelkeria eta ezjakintasun adierazpenak gorabehera.
ETORKIZUNARI DAGOKIONEAN.
Zer gorde nahi dugu orainetik etorkizuna nahiko genukeen bezalakoa izan dadin?
Zer aldatu nahi dugu?
